پیراهنت قاطی لباس هایم ...
نگاهش میکنم ....
بویش می کشم ...
نه ! هیچ بویی نمی دهد ...
هیچ یادی ندارد این پیراهن ...
کاش ... کاش و کاش کمی بیشتر دوستت می داشتم .
کاش می دانستم چرا این پیراهن ژنده ی پوسیده را نگه داشته ام ...