قبل از شروع این چند خط خواهش میکنم به خواسته من احترام بذارید و از گفتن جملاتی از قبیله "عزیزم چیزی نبو د که! خدا رو شکر به خیر گذشت! شانس اوردی! و..." به هر طریقی اجتناب کنید

میدونید فکر کردن بهش برای من دردناک و نوشتنش ترسناکه ! و فکر می کنم خوندنش برای کسانی که پیوند عاطفی با من دارند هم سختناکه !

 در واقع این نوشته دردودلی با اندک مخاطب های این وبلاگ هست که بنده سعادت اشنایی نزدیک باهاشون نداشتم. 



پشیمون شدم باشه بعد

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد