دستان نازنین من:
شما بسیار زیبایید.
وقتی که می دانید هر دستی را چقدر بفشرید.
آغوش را با شکوه بلدید.
دست های بی قرار را التیامید.
وقتی به گل ها آب میدهید.
وقتی گربه را نوازش می کنید.
شما بسیار زیبایید.
وقتی حرف که میزنم و دیوانه وار میرقصید.
وقتی که در هم قفل میشوید و حال مرا خوب میکنید.
هر شب که سرم را پناهید، زیبایید.
زیبایید
که جای دقیق نبض آدمیزاد را می دانید.
که جای تایید بر شانه را خوب میشناسید.
زیبایید که این همه کوچک، این همه توان دارید.
که به خط خوش می نویسید و از احوال آب خبر دارید.
فک کنین اگه سیستم هضم احساسات، سنگدون داشت.
واسه منی که نمی دونم کدوم احساس و بخورم کدوم و نه! (و مثل مرغ که سنگ و از دون تشخیص نمیده، یا قابلیت جدا کردنشون رو نداره) واقعا می تونست خیلی چیزه خوبی باشه! حداقل دل درد نمیشم!
ان قده خوبه ... اومده ... خوابیده ...
پا:
دوست دارم روزی که دست یه پسر بچه سیاه مو فرفری رو می گیرم میارم خونه ، شوهرم بغلش کنه بهش بگه چطوری بابا جوون؟
اوضاع احوال بینمون خوب نیست ! در واقع نیست !
اس ام اس می زنم:
- بیکاری ؟
- برای؟
- برای حرف زدن با من.
- درباره؟
- در باره اوضاع اقتصادی بحرین.
اینا رو نمی فهمم. خیلیم زیاده. خودمم دارم. اما نمی فهمم چی میشه این بازیارو در میاریم.
علاوه بر همه ی اینترنتی های عمومی و خصوصی قابل دسترس و مفتی که توی شهر تفلیس وجود داره ، توی کل شهر اینترنتی هست به نام "Tbilisi Loves You". تقریبا همه جا می شه بهش وصل شد.
حالا ما شیش نفر آدم، پنج تا Wimax داریم ، دو تا ADSL ، و من از اینترنت ایرانسل هم استفاده می کنم ، خواهرم از اینترنت رایتل و برادرم از همراه اول! اون یکی برادرم از ایرانسل و همراه اول!
هنوز یه وقتای مجبور می شیم بریم تو دسشویی خودمونو بچسبونیم به دیوار که به اینترنت همسایه وصل بشیم !
اگه تیبیلیسی لاوز یو، بدون شک ایران هیتز یو!
.... که با تمام وجود حظ می کنی آلبالو از درخت بچینی و بخوری.... تولدت بسیار مبارک من.
پا:
به آفتاب و کوکا دگر علاقه ای دارم.